Οι θρησκείες δεν σώζουν, μόνο ο Χριστός σώζει
Οι θρησκείες δεν σώζουν, μόνο ο Χριστός σώζει
Συγγραφή: Ευάγγελος Δ. Κεπενές (Απρίλιος 29, 2024, 11:14 π.μ.)
Η αποστολική διδαχή ήρθε εξαρχής αντιμέτωπη με το θρησκευτικό και πολιτιστικό κλίμα της εποχής του και για μεν τους Ιουδαίους που αιτούσαν σημείο ήταν σκάνδαλο, για δε τους Έλληνες που ζητούσαν σοφία ήταν μωρία (Α΄ Κορ. 1:22-23). Στον ελληνικό κόσμο εάν μία νέα «ιδέα» δεν είχε αναφορά και τεκμηρίωση στους παιδαγωγούς της ελληνικής παιδείας, τον Όμηρο, τον Ησίοδο τους ποιητές κ.ά., ήταν μειωμένου κύρους και αντιμετωπίζονταν περιφρονητικά.
Η ελληνική παιδεία ήδη είχε ασκήσει μεγάλη επιρροή στους μη Έλληνες, ιδιαίτερα στους λόγιους Ιουδαίους της Αλεξάνδρειας, η οποία την εποχή εκείνη ήταν κέντρο συνάντησης ιδεών εφάμιλλο των Αθηνών. Η χρήση της ελληνικής γλώσσας και η ανάγκη διατήρησης από τους Ιουδαίους της Αλεξάνδρειας των πατρώων θρησκευτικών παραδόσεων οδήγησε στην μετάφραση της εβραϊκής Βίβλου στην ελληνική από εβδομήκοντα λόγιους Ιουδαίους. Η μετάφραση των εβδομήκοντα (Ο΄) συνέβαλλε στην διάδοση του βιβλικού πνεύματος και παραμένει έως σήμερα σημείο αναφοράς και εγκυρότητας. Οι ασπαζόμενοι την ελληνική γνώση και τον ελληνικό τρόπο ζωής καλούνταν «ελληνιστές» ή «ελληνίζοντες».
Κάτω από αυτές τις συνθήκες δημιουργήθηκε τον δεύτερο αιώνα μία «απολογητική» στάση από τον Αλεξανδρινό Ιουδαϊσμό που συνεχίστηκε και από λόγιους «Χριστιανούς» οι οποίοι μέσω της θεωρίας του σπερματικού λόγου προσπάθησαν να ανατρέψουν την περιφρονητική στάση που αντιμετώπιζαν από τον μορφωμένο ελληνικό κόσμο, και να αποδείξουν την συγγένεια της ελληνικής σκέψης και της βιβλικής διήγησης θέτοντας την τελευταία αρχαιότερη των Ελλήνων συγγραφέων. Η απολογητική αυτή στάση παραβιάζοντας τις προτροπές του αποστόλου Παύλου που έλεγε «βλέπετε μή τις ὑμᾶς ἔσται ὁ συλαγωγῶν διὰ τῆς φιλοσοφίας καὶ κενῆς ἀπάτης κατὰ τὴν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων κατὰ τὰ στοιχεῖα τοῦ κοσμοῦ καὶ οὐ κατὰ Χριστόν …» (Κολ. 2:8), συνέργησε στην συμφιλίωση και αφομοίωση της αρχαίας θρησκείας με την αποστολική διδαχή, γεγονός που διαστρέβλωσε τον χαρακτήρα και την αγαπητική σχέση του Θεού προς τον άνθρωπο σύμφωνα με το αποστολικό μήνυμα.
Σημαντικό ρόλο στην παρά φύση αφομοίωση της αρχαίας θρησκείας με την αποστολική και δια Πνεύματος αγίου διδαχή, έπαιξε ο Ιουδαίος εξελληνισμένος φιλόσοφος Φίλων ο Αλεξανδρεύς, λάτρης της ελληνικής σκέψης, ο οποίος πίστευε ότι η εβραϊκή Βίβλος και ο Πλάτωνας συμφωνούσαν μεταξύ τους αλληγορικά. Γνωστή άλλωστε είναι η φράση του Ιερώνυμου που είπε «είτε ο Πλάτων φιλωνίζει, είτε ο Φίλων πλατωνίζει».
Έτσι οι φιλοσοφικές επιρροές και τα πολιτικά, θρησκευτικά, οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα της εποχής εκείνης συνέβαλλαν στην γέννηση και επιβολή νέας κρατικής θρησκείας με σκοπό την αφομοίωση των διαφορετικών εθνοτήτων και πίστεων, και ενίσχυση της εθνικής Ρωμαϊκής συνείδησης που ήταν απαραίτητη για την διαιώνιση του Ρωμαϊκού κράτους. Το νέο θρησκευτικό μόρφωμα αυτοανακηρύχτηκε ως «ορθό» και αποτέλεσε αφενός το «κύκνειο άσμα» του ειδωλολατρικού Ελληνισμού και αφετέρου το «κύκνειο άσμα» του αμιγούς σωτηριακού έργου της αγάπης του Χριστού με την επιβολή του πνευματικού σκοταδισμού του.
Στις μέρες μας όπου ο φανατισμός των θρησκειών, η άγνοια του λόγου του Θεού και η πνευματική σύγχυση που επικρατεί ανάμεσα στους θρησκευόμενους, οι οποίοι αποβλέπουν σε ανθρώπους και σε απατηλά αντιβιβλικά μηνύματα, καθίσταται επιτακτική η ανάγκη της εξόδου από τα θρησκευτικά συστήματα, και η επιστροφή στην απλότητα της αγάπης του θείου μηνύματος. Μόνο η προσωπική ζωντανή σχέση με τον Χριστό μπορεί να κάνει ίαση στις ταλαιπωρημένες από τον θρησκευτικό σκοταδισμό ψυχές και να λάμψει ξανά η χαρά της αιωνίου ζωής και της αγάπης που απλόχερα μας προσφέρει ο Σωτήρας Ιησούς. Το κάλεσμα Του είναι επίκαιρο όσο ποτέ.
«ΕΛΘΕΤΕ ΠΡΟΣ ΜΕ, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει. Άρατε τον ζυγόν μου εφ' υμάς και μάθετε απ' εμού, διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν, και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών· διότι ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίον μου ελαφρόν.» (Ματθ. 11:28-30)
Ειρηνεύετε και φεύγετε των θρησκειών
Χριστός η ζωή ημών