Η Γέεννα

Συγγραφή: Ευάγγελος Δ. Κεπενές (Νοέμβριος 28, 2022, 21:44)

Γέεννα = επίγεια κοιλάδα του Εννώμ, βαθύ και στενό φαράγγι που βρίσκεται στα N. A. τείχη της Ιερουσαλήμ που ενώνεται στα νότια της πόλης με την κοιλάδα του Ιωσαφάτ, μετονομασθείσα σε φάραγγα της σφαγής.

Ο Ιησούς μεταχειρίστηκε τον όρο «γέεννα» μιλώντας στους υποκριτές Γραμματείς και τους Φαρισαίους και στους ασεβείς εκ των Ιουδαίων για να τους προειδοποιήσει για την οργή του Θεού του Παντοκράτορα «ὁ γὰρ νόμος οργήν κατεργάζεται» (Ρωμ. 4:15), που ήταν επικείμενη στην γενεά των Αποστόλων και αφορούσε τους Ιουδαίους παραλήπτες, υπόλογους και παραβάτες του Νόμου του Θανάτου και της κατάκρισης. Μάλιστα τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους τους αποκαλεί «Υιούς της γεένης» που σημαίνει «τέκνα οργής». (Εφ. 2:3)

Στους Γραμματείς και τους Φαρισαίους είπε:

«Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί […] Όφεις, γεννήματα εχιδνών· πως θέλετε φύγει από της καταδίκης της γεέννης;» (Ματθ. 23:29-33)

«Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί, διότι περιέρχεσθε την θάλασσαν και την ξηράν διά να κάμητε ένα προσήλυτον, και όταν γείνη, κάμνετε αυτόν υιόν της γεέννης διπλότερον υμών.» (Ματθ. 23:15)

Στους ασεβείς εκ των Ιουδαίων είπε:

«Και εάν σε σκανδαλίζη η χειρ σου, απόκοψον αυτήν· καλήτερόν σοι είναι να εισέλθης εις την ζωήν (την αιώνιον) κουλλός, παρά έχων τας δύο χείρας να απέλθης εις την γέενναν, εις το πυρ το άσβεστον, όπου ο σκώληξ αυτών δεν τελευτά και το πυρ δεν σβύνεται. Και εάν ο πους σου σε σκανδαλίζη, απόκοψον αυτόν· καλήτερόν σοι είναι να εισέλθης εις την ζωήν (την αιώνιον) χωλός, παρά έχων τους δύο πόδας να ριφθής εις την γέενναν, εις το πυρ το άσβεστον, όπου ο σκώληξ αυτών δεν τελευτά και το πυρ δεν σβύνεται. Και εάν ο οφθαλμός σου σε σκανδαλίζη, έκβαλε αυτόν· καλήτερόν σοι είναι να εισέλθης μονόφθαλμος εις την ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, παρά έχων δύο οφθαλμούς να ριφθης εις την γέενναν του πυρός, όπου ο σκώληξ αυτών δεν τελευτά και το πυρ δεν σβύνεται». (Μάρκ. 9:43-48)

Την ίδια ορολογία μεταχειρίζεται και ο Ιάκωβος μιλώντας για την «γλώσσα» του σώματος

«Και η γλώσσα πυρ είναι, ο κόσμος της αδικίας. Ούτω μεταξύ των μελών ημών η γλώσσα είναι η μολύνουσα όλον το σώμα και φλογίζουσα τον τροχόν του βίου και φλογιζομένη υπό της γεέννης.» (Ιάκ. 3:6)

Στους Φαρισαίους και Σαδδουκαίους ο Ιωάννης ο βαπτιστής είπε:

«Ιδών δε πολλούς εκ των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων ερχομένους εις το βάπτισμα αυτού, είπε προς αυτούς· Γεννήματα εχιδνών, τις έδειξεν εις εσάς να φύγητε από της μελλούσης οργής; […] ήδη δε και η αξίνη κείται προς την ρίζαν των δένδρων· παν λοιπόν δένδρον μη κάμνον καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται […] Όστις κρατεί το πτυάριον εν τη χειρί αυτού και θέλει διακαθαρίσει το αλώνιον αυτού και θέλει συνάξει τον σίτον αυτού εις την αποθήκην, το δε άχυρον θέλει κατακαύσει εν πυρί ασβέστω». (Ματθ. 3:7-12)

Το ίδιο αναφέρει και ο Ησαΐας για τους παραβάτες του Νόμου των οποίων η τιμωρία θα ήταν ορατή «εις πάσαν σάρκα» προσδιορίζοντας έτσι την «καταδίκη της γεέννης» ως επίγεια τιμωρία και όχι ως ακατάπαυστη μεταθανάτια τιμωρία βασάνων εις τους αιώνας των αιώνων σύμφωνα με την μυθολογία.

«Και θέλουσιν εξέλθει και ιδεί τα κώλα των ανθρώπων, οίτινες εστάθησαν παραβάται εναντίον μου· διότι ο σκώληξ αυτών δεν θέλει τελευτήσει και το πυρ αυτών δεν θέλει σβεσθή· και θέλουσιν είσθαι βδέλυγμα εις πάσαν σάρκα [ἔσονται εἰς ὅρασιν πάσῃ σαρκί (Ο’)]».

(Ησ. 66:24)

Με την ίδια ορολογία ο Θεός αναφέρεται κάθε φορά που αναγγέλλει κρίση στην γη του Ισραήλ εξαιτίας της παραβατικότητας των κατοίκων της

«Ούτω λέγει Κύριος· Ιδού, εγώ επιφέρω κακά επί τον τόπον τούτον και επί τους κατοίκους αυτού, πάσας τας κατάρας τας γεγραμμένας εν τω βιβλίω, το οποίον ανέγνωσαν ενώπιον του βασιλέως του Ιούδα· επειδή με εγκατέλιπον και εθυμίασαν εις άλλους θεούς, διά να με παροργίσωσι διά πάντα τα έργα των χειρών αυτών· διά τούτο θέλει εκχυθή [εξεκαύθει (Ο’)] ο θυμός μου επί τον τόπον τούτον και δεν θέλει σβεσθή.» (2Χρ. 34:24-25)

«Διά τούτο ούτω λέγει Κύριος ο Θεός· Ιδού, η οργή μου και ο θυμός μου εκχέονται επί τον τόπον τούτον, επί άνθρωπον και επί κτήνος και επί τα δένδρα του αγρού και επί τον καρπόν της γής· και θέλει εξαφθή και δεν θέλει σβεσθή. (Ιερ. 7:20)

Από το έργο του Δικηγόρου και συγγραφέα Δημήτρη Τσινικόπουλου «Στην Κόλαση δεν καίει καμιά φωτιά» που δημοσιεύεται στο προσωπικό του ιστολόγιο [tsinikopoulos.org] διαβάζουμε:

{Η λέξη Γέεννα εμφανίζεται 12 φορές στην Καινή Διαθήκη και αναφέρεται σε μια κοιλάδα έξω από την Ιερουσαλήμ, γνωστή ως κοιλάδα του Εννόμ (Γαι-Εννόμ=Γέεννα). Στις ημέρες άπιστων Εβραίων βασιλέων, γινόταν εκεί ειδωλολατρικές ιεροτελεστίες και θυσίες παιδιών (Β΄ Χρον. 28:1, 3, Ιερ. 7:31). Στις ημέρες του προφήτη Ιερεμία αποκαλούνταν «κοιλάδα των πτωμάτων και της στάχτης», ενώ στα χρόνια του Ιησού χρησιμοποιούνταν ως σκουπιδότοπος, στον οποίο, εκτός από σκουπίδια, οι Ιουδαίοι έριχναν και κουφάρια ζώων και πτώματα εγκληματιών που δεν ήταν άξιοι ταφής. Για να καταστρέφονται τα σκουπίδια και όλες οι ακαθαρσίες για λόγους υγιεινής, τα καίγανε και διατηρούσαν τη φωτιά αναμμένη ρίχνοντας θειάφι. Εκεί ο «σκώληξ (σ.τ.σ., των πτωμάτων τρεφόμενος απ’ αυτά) ου τελευτά και το πυρ ου σβέννυται» (Μαρκ. 9:48, πρβλ. Ησ. 66:24). Έτσι και ο Ιησούς χρησιμοποίησε τη λέξη ως σύμβολο της αιώνιας τιμωρίας/καταστροφής των ασεβών και όχι ως αναφορά σε αιώνιο βασανισμό ψυχών: «Φοβηθήτε τον δυνάμενον και ψυχήν και σώμα απολέσαι εν γεέννη»} (Ματθ. 10:28).

Συμπέρασμα

Η άγνοια των Γραφών οδηγεί πολλούς στην παρανόηση τους και αποδέχονται την πλατωνική ανθρωπογνωσία περί «αθανάτων-θνητών απίστων» οι οποίοι θα περάσουν την αιωνιότητα, σύμφωνα με την Μυθολογία, βασανιζόμενοι αδιαλείπτως από τον αγαθό και φιλεύσπλαχνο Θεό. Διαφεύγει των τοιούτων, ότι όσοι έλαβαν τον Ιησού, έλαβαν την Ζωή, όσοι δεν έλαβαν Αυτόν τιμωρούνται/κολάζονται με αιώνια αποκοπή από την αθανασία που μόνο ο Θεός έχει (Α’ Τιμ. 6:16).

Κολάζω = Κολοβώνω / περικόπτω / κλαδεύω τα δένδρα / περιορίζω /αναχαιτίζω / τιμωρώ τας επιθυμίας / διορθώνω / τιμωρώ.

Χριστός η ζωή ημών

<< Επιστροφή στην Αρχική σελίδα