Ιησούς, ο Επουράνιος Άνθρωπος

Ιησούς, ο Επουράνιος Άνθρωπος

Συγγραφή: Ευάγγελος Δ. Κεπενές (Οκτώβριος 16, 14:00)

Ο Πρώτος άνθρωπος χοϊκός, ο Δεύτερος άνθρωπος επουράνιος

«Πάσα σαρξ δεν είναι η αυτή σαρξ, αλλά άλλη μεν σαρξ των ανθρώπων, άλλη δε σαρξ των κτηνών, άλλη δε των ιχθύων και άλλη των πτηνών. Είναι και σώματα επουράνια και σώματα επίγεια· πλην άλλη μεν η δόξα των επουρανίων, άλλη δε η των επιγείων.» (1Κορ. 15:39-40)

O επουράνιος άνθρωπος Iησούς, η Ανάσταση και η Ζωή, είναι ο ίδιος ο Θεός που φανερώθηκε με ουράνια σάρκα (σώμα) και που την ταυτίζει με το μάνα εξ ουρανού.

«Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής. Οι πατέρες σας έφαγον το μάννα εν τη ερήμω και απέθανον· ούτος είναι ο άρτος ο καταβαίνων εκ του ουρανού, διά να φάγη τις εξ αυτού και να μη αποθάνη. Εγώ είμαι ο άρτος ο ζων, ο καταβάς εκ του ουρανού. Εάν τις φάγη εκ τούτου του άρτου, θέλει ζήσει εις τον αιώνα. Και ο άρτος δε τον οποίον εγώ θέλω δώσει, είναι η σαρξ μου την οποίαν εγώ θέλω δώσει υπέρ της ζωής του κόσμου. (Ιωάν. 6:48-51)

«Και είπε προς αυτούς· Σεις είσθε εκ των κάτω, εγώ είμαι εκ των άνω· σεις είσθε εκ του κόσμου τούτου, εγώ δεν είμαι εκ του κόσμου τούτου.» (Ιωάν. 8:23)

«Ο πρώτος άνθρωπος εκ γης χοϊκός, ο δεύτερος άνθρωπος ο Κύριος εξ ουρανού.» (1Κορ. 15:47, (GR/Orthodox)

Ο Πρώτος άνθρωπος εκ της γης επιστρέφει στο χώμα

«Ενθυμήθητι, δέομαι, ότι ως πηλόν με έκαμες· και εις χώμα θέλεις με επιστρέψει.» (Ιώβ 10:9)

Ο Ιησούς, ο Δεύτερος άνθρωπος εξ ουρανού επέστρεψε στην ουράνια δόξα

«Εξήλθον παρά του Πατρός και ήλθον εις τον κόσμον· πάλιν αφίνω τον κόσμον και υπάγω προς τον Πατέρα.» (Ιωάν. 16:28)

Ο Θεός είναι Ένας (ΕΙΣ)

«Σεις είσθε μάρτυρές μου, λέγει Κύριος, και ο δούλός μου, τον οποίον εξέλεξα, διά να μάθητε και να πιστεύσητε εις εμέ και να εννοήσητε ότι εγώ αυτός είμαι· προ εμού άλλος Θεός δεν υπήρξεν ουδέ θέλει υπάρχει μετ' εμέ.» (Ησ. 43:10)

«Εγώ, εγώ είμαι ο Κύριος· και εκτός εμού σωτήρ δεν υπάρχει.» (Ησ. 43:11)

«Ούτω λέγει Κύριος ο Βασιλεύς του Ισραήλ και ο Λυτρωτής αυτού, ο Κύριος των δυνάμεων· Εγώ είμαι ο πρώτος και εγώ ο έσχατος· και εκτός εμού δεν υπάρχει Θεός.» (Ησ. 44:6)

Στην Αποκάλυψη (1:8, 21:6) διαβάζουμε: «Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, λέγει ο Κύριος, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ.»

Λέγοντας ο Κύριος Ιησούς «Εγώ είμαι ο ων» ταυτίζει τον εαυτό Του με τον Ένα παντοδύναμο Θεό, εφόσον μόνο ένας Θεός υπάρχει, υπήρχε πάντοτε χωρίς αρχή και θα υπάρχει αιωνίως. Την ίδια έννοια έχει και το εδάφιο, όπου ο Υιός του Θεού λέγει για τον εαυτόν Του: «Εγώ ειμί ο πρώτος και ο έσχατος και ο ζων». (Αποκ. 1:17- 18).

Αυτές είναι ιδιότητες μόνο του Θεού, αφού ο Ένας Θεός Πατέρας δια του Ησαΐα αποκαλύπτει ότι: «Εγώ είμαι ο πρώτος και εγώ ο έσχατος και εκτός εμού δεν υπάρχει Θεός». (44, 6).

Ο ίδιος ο Ιησούς μαρτυρεί για τον εαυτό Του ότι είναι η ορατή φανέρωση του Πατέρα «ο εωρακώς με εώρακεν τον Πατέρα». (Ιωάν. 14:9)

Δεν είπε: «ο εωρακώς με εώρακε τον ενσαρκωμένο προ-υπάρχοντα δεύτερο θεό Υιό».

Τα δεξιά του Θεού / Το δεξί χέρι του Θεού

«Εάν λάβω τας πτέρυγας της αυγής και κατοικήσω εις τα έσχατα της θαλάσσης, και εκεί θέλει με οδηγήσει η χειρ σου και η δεξιά σου θέλει με κρατεί.» (Ψαλμ. 139:9-10)

«Η δεξιά σου, Κύριε, εδοξάσθη εις δύναμιν· η δεξιά σου, Κύριε, συνέτριψε τον εχθρόν.» (Εξ. 15:6)

«Αφού λοιπόν (Ο Ιησούς) με το δεξί [χέρι] του Θεού υψώθηκε και έλαβε από τον Πατέρα την υπόσχεση του Πνεύματος του Αγίου, εξέχυσε αυτό που εσείς και βλέπετε και ακούτε». (Πράξ. 2:33)

«Τούτον ο Θεός ύψωσε διά της δεξιάς αυτού Αρχηγόν και Σωτήρα, διά να δώση μετάνοιαν εις τον Ισραήλ και άφεσιν αμαρτιών.» (Πράξ. 5:31)

«Εάν λοιπόν συνανέστητε μετά του Χριστού, τα άνω ζητείτε, όπου είναι ο Χριστός καθήμενος εν δεξιά του Θεού.» (Κολ. 3:1)

Και η Σοφία έχει δεξιά και αριστερά:

«Μακρότης ημερών είναι εν τη δεξιά αυτής· εν τη αριστερά αυτής, πλούτος και δόξα.» (Παρ. 3:16)

«Η καρδία του σοφού είναι εν τη δεξιά αυτού· η δε καρδία του άφρονος εν τη αριστερά αυτού.» (Εκκλ. 10:2)

Όλη η Αγία Γραφή περιέχει ανθρωπομορφικές ή φυσικές εκφράσεις και τοπικούς προσδιορισμούς που προσδιορίζουν τον χαρακτήρα και τις ιδιότητες του Θεού, π.χ..

Την Θαυματουργική Του Δύναμη και Μεγαλοπρέπεια:

«Τότε είπον οι μάγοι προς τον Φαραώ, Δάκτυλος Θεού είναι τούτο.» (Έξ. 8:19)

«Δότε δόξαν τω Θεώ επί τον Ισραήλ η μεγαλοπρέπεια αυτού και η δύναμις αυτού εν ταις νεφέλαις.» [Ψαλ. 68:34 (67:35)]

Την θλίψη Του:

«Και ο Κύριος μετεμελήθη ότι έκαμε τον Σαούλ βασιλέα επί τον Ισραήλ.» (1Σαμ. 15;35)

Την προστασία Του και το έλεος Του:

«Πόσον πολύτιμον είναι το έλεός σου, Θεέ. Διά τούτο οι υιοί των ανθρώπων ελπίζουσιν επί την σκιάν των πτερύγων σου.» (Ψαλ. 36:7)

«Οι οφθαλμοί του Κυρίου είναι επί τους δικαίους, και τα ώτα αυτού εις την κραυγήν αυτών.» (Ψαλμ. 34:35)

Την παντογνωσία Του και την πανταχού παρουσία Του:

«Ότι οἱ ὀφθαλμοὶ κυρίου ἐπιβλέπουσιν ἐν πάσῃ τῇ γῇ.» (2Χρ. 16:9)

Την δικαιοσύνη Του:

«Κατά το όνομά σου, Θεέ, ούτω και η αίνεσίς σου είναι έως των περάτων της γής· η δεξιά σου είναι πλήρης δικαιοσύνης.» (Ψαλ. 48:10)

«Αναγγέλλουσιν οι ουρανοί την δικαιοσύνην αυτού, και βλέπουσι πάντες οι λαοί την δόξαν αυτού.» (Ψαλμ. 97:6)

Την κυριαρχία Του:

«‘Ούτω λέγει Κύριος· Ο ουρανός είναι θρόνος μου και η γη υποπόδιον των ποδών μου.» (Ησ. 66:1)

Την κρίση Του:

«θέλει στήσει τα μεν πρόβατα εκ δεξιών αυτού, τα δε ερίφια εξ αριστερών.» (Ματθ. 25:33)

Τον θυμό Του:

«Ο καθήμενος εν ουρανοίς θέλει γελάσει· ο Κύριος θέλει εκμυκτηρίσει αυτούς.» (Ψαλμ. 2:4)

Μπορούμε λοιπόν τον Θεό που είναι Πνεύμα να τον νομίζουμε με χέρια, πόδια, μάτια, αυτιά, ρουθούνια, καρδιά ή φτερά; Όχι βέβαια.

Και πως θα προσδιορίσουμε τοπικά «το δεξιά η το αριστερά» του Θεού, αφού αυτός είναι ο Κύριος του ουρανού και της γης και μέσα σε αυτόν ζούμε, κινούμεθα και υπάρχουμε; (Πράξ. 17:24-28)

Συμπέρασμα:

«Εὐλογητὸν τὸ ὄνομα τῆς δόξης αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος καὶ πληρωθήσεται τῆς δόξης αὐτοῦ πᾶσα ἡ γῆ γένοιτο γένοιτο.» (Ψαλμ. 72:19)

Ο Ίδιος ο Χριστός είναι «ακτινοβολία της δόξας [του Θεού] και αποτύπωμα της υπόστασής του», η Δύναμη και η Σοφία του Θεού, και γεννήθηκε σε μάς δικαιοσύνη και αγιασμός και απολύτρωση με σκοπό την μεσίτευση και την συμφιλίωσή μας με τον Θεό.

«Ημείς δε κηρύττομεν Χριστόν εσταυρωμένον, εις μεν τους Ιουδαίους σκάνδαλον, εις δε τους Έλληνας μωρίαν, εις αυτούς όμως τους προσκεκλημένους, Ιουδαίους τε και Έλληνας, Χριστόν Θεού δύναμιν και Θεού σοφίαν·» (1Κορ. 1:23-24)

«Από Αυτόν λοιπόν εσείς είστε μέσα στο Χριστό Ιησού, ο οποίος έγινε σοφία για μας από [το] Θεό και δικαιοσύνη και αγιασμός και απολύτρωση». (1Κορ. 1:30)

Δεν υπάρχουν δυο θεοί ένας μικρός και ένας μεγάλος. Ούτε υπάρχουν δύο ίδιοι που κάθονται δίπλα-δίπλα. Ούτε υπάρχουν δύο θρόνοι. Ο Θεός είναι Εις και μονήρης.

Στο βιβλίο της Αποκάλυψης ένας είναι ο Θρόνος και ένας ο καθήμενος στον Θρόνο.

«Έτοιμος ὁ θρόνος σου ἀπὸ τότε ἀπὸ τοῦ αἰῶνος σὺ εἶ.» [Ψαλ. 93:2 (92:2)]

«Θρόνος δόξης υψωμένος εξ αρχής είναι ο τόπος του αγιαστηρίου ημών.» (Ιερ. 17:12)

«Και ευθύς ήλθον εις πνευματικήν έκστασιν· και ιδού, θρόνος έκειτο εν τω ουρανώ, και επί του θρόνου ήτο ΤΙΣ καθήμενος.» (Αποκ. 4:2)

«Και είπεν ο καθήμενος επί του θρόνου· Ιδού, κάμνω νέα τα πάντα. Και λέγει προς εμέ· Γράψον, διότι ούτοι οι λόγοι είναι αληθινοί και πιστοί.» (Αποκ. 21:5)

«Και είπε προς εμέ· Ετελέσθη. Εγώ είμαι το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος. Εγώ θέλω δώσει εις τον διψώντα εκ της πηγής του ύδατος της ζωής δωρεάν.» (Αποκ. 21:6)

Αμήν

<< Επιστροφή στην Αρχική σελίδα