Ο Μόνος Αληθινός Θεός Φάνηκε με Σάρκα

Ο Μόνος Αληθινός Θεός Φάνηκε με Σάρκα

Συγγραφή: Βασιίλης Ζαφείρογλου (Νοέμβριος 27, 2020)

Η Αγία γραφή μιλάει μόνο για  μία Θεϊκή Οντότητα

Η Αγία γραφή μιλάει μόνο για  μία Θεϊκή Οντότητα και για τη μορφή Της, δηλαδή την εικόνα του αόρατου Θεού που είναι ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός.

«Όσο, λοιπόν, για το αν θα τρώει κάποιος ειδωλόθυτα, ξέρουμε ότι το είδωλο [δεν είναι] τίποτε μέσα στον κόσμο, και ότι δεν υπάρχει κανένας άλλος Θεός παρά μονάχα ένας. Επειδή, αν και υπάρχουν οι λεγόμενοι θεοί, είτε στον ουρανό είτε επάνω στη γη· (καθώς και υπάρχουν πολλοί θεοί, και πολλοί κύριοι)·  αλλά, σε μας [υπάρχει]  ένας Θεός, ο Πατέρας, από τον οποίο [προέρχονται] τα πάντα, κι εμείς σ' αυτόν· και ένας Κύριος, ο Ιησούς Χριστός, διαμέσου τού οποίου [έγιναν] τα πάντα, κι εμείς διαμέσου αυτού.» (1Κορ. 8:4-6 [Φίλος])

«φροντίζοντας με ζήλο να διατηρείτε την ενότητα του Πνεύματος διαμέσου τού συνδέσμου τής ειρήνης. Ένα σώμα και ένα Πνεύμα, όπως και προσκληθήκατε με μία ελπίδα τής πρόσκλησής σας· ένας Κύριος, μία πίστη, ένα βάπτισμα· ένας Θεός και Πατέρας όλων, αυτός που είναι επάνω απ' όλους, και διαμέσου όλων, και μέσα σε όλους εσάς.» (Εφ. 4:3-6 [Φίλος])

Από τα παραπάνω εδάφια φαίνεται πολύ καθαρά ότι υπάρχει Μόνο Ένας Ύψιστος Θεός, ο Πατέρας. Δεν υπάρχει Ένας μεγάλος Θεός και ένας μικρός θεός. Αυτό είναι ειδωλολατρία και έχει τις ρίζες του στο γνωστικισμό.

«ὅτι σὺ εἶ κύριος ὁ ὕψιστος ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν σφόδρα ὑπερυψώθης ὑπὲρ πάντας τοὺς θεούς.» (Ψαλμ. 96:9, Ο΄)

«καὶ γνώτωσαν ὅτι ὄνομά σοι κύριος σὺ μόνος ὕψιστος ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν.» (Ψαλμ. 82:19, Ο΄)

Οι πιστοί των ημερών του Παύλου προσδοκούσαν την επιφάνεια αυτού του Μεγάλου θεού στις έσχατες ημέρες του αιώνα της Παλαιάς Διαθήκης.               

«προσμένοντας τη μακάρια ελπίδα, και την επιφάνεια της δόξας του Μεγάλου Θεού και σωτήρα μας Ιησού· ο οποίος έδωσε τον εαυτό του για χάρη μας, για να μας λυτρώσει από κάθε ανομία, και να μας καθαρίσει για τον εαυτό του λαόν εκλεκτό, ζηλωτήν καλών έργων.» (Τίτ. 2:13-14 [Φίλος])

Τώρα όσον αφορά το μυστήριο της Ευσεβείας θα 'θελα να το δούμε ολόκληρο από το αρχαίο κείμενο για να δούμε τι ακριβώς λέει και εάν αλλάζει το νόημα και με τις δύο εκδοχές με βάση τα αρχαία χειρόγραφα.

«ἐὰν δὲ βραδύνω, ἵνα εἰδῇς πῶς δεῖ εν οίκω θεού ἀναστρέφεσθαι, ήτις έστιν Εκκλησία Θεού Ζώντος, στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας· καὶ ὁμολογουμένως μέγα ἐστὶν τὸ τῆς εὐσεβείας μυστήριον· ΟΣ ἐφανερώθη ἐν σαρκί, ἐδικαιώθη ἐν πνεύματι, ὤφθη ἀγγέλοις, ἐκηρύχθη ἐν ἔθνεσιν, ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ, ἀνελήμφθη ἐν δόξῃ.» (1Τιμ. 3:15-16 [SBLGNT])

Υπάρχει και η άλλη εκδοχή χειρόγραφου που δεν είναι και η πιο έγκυρη όπου αντί για ΟΣ έχει τη λέξη ΘΕΟΣ  η οποία όμως δεν απέχει από την αλήθεια.

Παραδεχόμενοι  λοιπόν ότι σωστά το κείμενο λέει ΟΣ (δηλαδή ο οποίος) που είναι επεξήγηση στα όσα γράφει προηγουμένως ο Παύλος «ἵνα εἰδῇς πῶς δεῖ εν οίκω Θεού ἀναστρέφεσθαι, ήτις έστιν Εκκλησία Θεού Ζώντος». Επομένως το ΟΣ αναφέρεται στον Θεό τον Ζώντα ή πιο απλά στον Ζωντανό Θεό. Άρα πολύ σωστά καταλαβαίνουμε ότι ο Ζωντανός Θεός φανερώθηκε με σάρκα και όχι κάποιο άλλο πρόσωπο. Αυτός είναι ο Μόνος Ζων δηλαδή Ο Μόνος Αθάνατος.

 «ὥσπερ γὰρ ο Πατήρ έχει ζωήν εν εαυτώ, οὕτως καὶ τω υιώ έδωκεν ζωήν έχειν εν εαυτώ·» (Ιωάν. 5:26 [SBLGNT])

Στην A΄ επιστολή του Ιωάννη φαίνεται πολύ καθαρά ότι ο Θεός Πατέρας ο Ίδιος φανερώθηκε σαν Υιός Θεού για να σηκώσει τις αμαρτίες μας.

«Δέστε τι είδους αγάπη έδωσε σε μας ο Πατέρας, ώστε να ονομαστούμε παιδιά του Θεού. Γι' αυτό ο κόσμος δεν μας γνωρίζει, επειδή δεν γνώρισε ΑΥΤΟΝ.

Αγαπητοί, τώρα είμαστε παιδιά του Θεού· κι ακόμα δεν φανερώθηκε τι πρόκειται να είμαστε· γνωρίζουμε, όμως, ότι, όταν φανερωθεί (ο Πατέρας), θα είμαστε όμοιοι μ΄αυτόν· επειδή θα τον δούμε καθώς είναι.

Και καθένας που έχει αυτή την ελπίδα επάνω Σ΄ΑΥΤΟΝ, αγνίζει τον εαυτό του, όπως ΕΚΕΙΝΟΣ είναι αγνός. Καθένας που πράττει την αμαρτία, πράττει και την ανομία· επειδή, η αμαρτία είναι η ανομία.

Και γνωρίζετε ότι εκείνος φανερώθηκε (ο Πατέρας) για να σηκώσει τις αμαρτίες μας· και σ' αυτόν αμαρτία δεν υπάρχει. Καθένας ο οποίος μένει σ' αυτόν, δεν αμαρτάνει· καθένας που αμαρτάνει δεν τον είδε ούτε τον γνώρισε.» (1Ιωάν. 3:1-6 [Φίλος])

«Αυτός που πράττει την αμαρτία είναι από τον διάβολο, επειδή ο διάβολος απαρχής αμαρτάνει. Γι' αυτό φανερώθηκε ο Υιός τού Θεού, για να καταστρέψει τα έργα τού διαβόλου. Καθένας που έχει γεννηθεί από τον Θεό, δεν πράττει αμαρτία, για τον λόγο ότι δικό του σπέρμα μένει μέσα σ' αυτόν, και δεν μπορεί να αμαρτάνει, επειδή γεννήθηκε από τον Θεό.» (1Ιωάν. 3:8-9 [Φίλος])

Το βιβλίο της Αποκάλυψης αποκαλύπτει ποιος είναι πραγματικά ο Ιησούς.

«Καὶ ὅτε εἶδον αὐτόν, ἔπεσα πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ ὡς νεκρός· καὶ ἔθηκεν τὴν δεξιὰν αὐτοῦ ἐπ’ ἐμὲ λέγων·  Μὴ φοβοῦ·  Εγώ Ειμί ο Πρώτος και ο Έσχατος, καὶ  ο Ζων— καὶ εγενόμην νεκρός καὶ ιδού Ζων ειμί εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων— καὶ ἔχω τὰς κλεῖς τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ᾅδου.» (Αποκ. 1:17-18 [SBLGNT])

Ο Ζων  είναι ο Μόνος Αληθινός Θεός και Πατέρας. ο Θεός όμως είναι Πνεύμα και Ζωή και ήταν αδύνατο να πεθάνει. Μέσα από την αγάπη Του και την σοφία Του προετοίμασε ότι καλύτερο για την σωτηρία  όλου του κόσμου. Ο Θεός φανερώθηκε με σάρκα σαν Υιός Ανθρώπου και «παραδόθηκε για τα παραπτώματά μας και αναστήθηκε για τη δικαίωσή μας». (Ρωμ. 4:25)

Στο τέλος του βιβλίου της Αποκάλυψης βλέπουμε ότι στη Νέα Ιερουσαλήμ υπάρχει μόνο Ένας Ναός και Μόνο Ένας θρόνος.  Στο Θρόνο λατρεύεται Μόνο Ένα Πρόσωπο και μόνο ένα Όνομα το Όνομα του Ιησού.

«Καὶ ναὸν οὐκ εἶδον ἐν αὐτῇ, ο γαρ Κύριος, ο Θεός, ο Παντοκράτωρ, ναὸς αὐτῆς ἐστιν, καὶ το Αρνίον. καὶ ἡ πόλις οὐ χρείαν ἔχει τοῦ ἡλίου οὐδὲ τῆς σελήνης, ἵνα φαίνωσιν αὐτῇ, η γαρ Δόξα του Θεού ἐφώτισεν αὐτήν, καὶ ο λύχνος αυτής το Αρνίον.» (Αποκ. 21:22-23 [SBLGNT])

«καὶ πᾶν κατάθεμα οὐκ ἔσται ἔτι. καὶ ο θρόνος του Θεού και του Αρνίου ἐν αὐτῇ ἔσται, καὶ οι δούλοι Αυτού  λατρεύσουσιν Αυτώ, καὶ ὄψονται το πρόσωπον Αυτού, καὶ Όνομα Αυτού (Ιησούς) ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν.» (Αποκ. 22:3-4 [SBLGNT])

Από τα παραπάνω φαίνεται ότι ο Ιησούς Χριστός είναι το Αρνίο που ήρθε για να μας φανερώσει το Θεό και Πατέρα. Στο θρόνο κάθεται ο Θεός και Πατέρας και το Αρνίο. Όμως βλέπουμε ο Ιωάννης δεν λέει ότι λατρεύουν Αυτούς δηλαδή δύο πρόσωπα αλλά «οι δούλοι Αυτού λατρεύσουσιν Αυτώ». Επίσης δεν λέει θα δουν τα πρόσωπά τους αλλά «ὄψονται  το Πρόσωπον Αυτού».

Πολύ σωστά λοιπόν ο Παύλος έγραψε:          

«Αν, όμως, τώρα είναι σκεπασμένο (κεκαλυμμένον) το ευαγγέλιό μας, είναι σκεπασμένο σ' αυτούς που χάνονται· στους οποίους, καθώς είναι άπιστοι, ο θεός τούτου τού κόσμου τύφλωσε τον νου, για να μη λάμψει επάνω σ' αυτούς ο φωτισμός τού ευαγγελίου της δόξας του Χριστού, που είναι εικόνα του Θεού. Επειδή,  εμείς δεν κηρύττουμε τον εαυτό μας, αλλά τον Ιησού Χριστό, τον Κύριο τους εαυτούς μας  δε, δικούς σας δούλους, χάρη του Ιησού. Επειδή, ο Θεός που είπε να λάμψει φως μέσα από το σκοτάδι, [είναι] που έλαμψε μέσα στις καρδιές μας, για φωτισμό τής γνώσης της δόξας του Θεού διαμέσου του Προσώπου του Ιησού Χριστού». (2Κορ. 4:3-6 [Φίλος])

Ο Απόστολος Παύλος ανακήρυξε την ανθρώπινη σοφία εχθρό του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού

«Προσέχετε μήπως υπάρξει κάποιος που σας αρπάξει σαν λάφυρό [του] με τη φιλοσοφία και[ με τη] μάταιη απάτη κατά την παράδοση των ανθρώπων, κατά τα στοιχεία του κόσμου και όχι κατά Χριστόν. Γιατί μέσα σ’ Αυτόν κατοικεί όλο το πλήρωμα της θεότητας  σωματικά». (Κολ. 2:8-9 [Μεταγλώττιση])

Σε κανέναν άνθρωπο  δεν είχε κατοικήσει ο Θεός και Πατέρας  πριν να έρθει ο Ιησούς Χριστός στη γη. Τους προφήτες τους επισκίαζε το Πνεύμα του Θεού και λειτουργούσαν την διακονία τους αλλά δεν κατοικούσε το Πνεύμα του Θεού μέσα τους.  Όλοι οι προφήτες κατά μέρος γνώριζαν και κατά μέρος προφήτευαν. Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός ήταν ο Προφήτης στον οποίο ο Θεός δεν έδινε το Πνεύμα Του με μέτρο αλλά κατοίκησε μέσα στον Ιησού, ενώ ήταν εδώ στη γη με όλο Του το Πλήρωμα. Μάλιστα οι μαθητές διαπίστωσαν ότι γνώριζε τα πάντα και όχι κατά μέρος και ότι είχε εξέλθει από τον Θεό.

«Αυτός που έρχεται από επάνω είναι πάνω απ’ όλους· εκείνος που είναι από τη γη προέρχεται από τη γη και από τη γη μιλά. Αυτός που έρχεται από τον ουρανό είναι πάνω απ’ όλους. Ό,τι έχει δει και άκουσε, αυτό μαρτυρεί, αλλά τη μαρτυρία του κανείς δεν [τη] δέχεται. Εκείνος που δέχτηκε τη μαρτυρία του επικύρωσε ότι ο Θεός είναι αληθινός. Γιατί ΑΥΤΟΣ που απέστειλε ο Θεός λαλεί τα λόγια του Θεού, επειδή [Ο ΘΕΟΣ] δεν [του] δίνει με μέτρο το Πνεύμα.» (Ιωάν. 3:31-34 [Μεταγλώττιση])

[Κατ’ εκείνη την ημέρα θα ζητήσετε στο όνομά μου, και δε σας λέω ότι εγώ θα παρακαλέσω τον Πατέρα για σας. Γιατί ο ίδιος ο Πατέρας σάς αγαπά, επειδή εσείς έχετε αγαπήσει εμένα και έχετε πιστέψει ότι εγώ εξήλθα από το Θεό. Εξήλθα από τον Πατέρα και έχω έρθει στον κόσμο· πάλι αφήνω τον κόσμο και πορεύομαι προς τον Πατέρα». Λένε οι μαθητές του: «Δες, τώρα με παρρησία μιλάς και δε λες καμιά παραβολή. Τώρα ξέρουμε ότι ξέρεις [τα] πάντα και δεν έχεις ανάγκη κάποιος να σε ρωτά. Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι εξήλθες από [το] Θεό».] (Ιωάν. 16:26-30 [Μεταγλώττιση])

Ο Θεός είναι απείραστος κακών και έγινε φανερός με ουράνια σάρκα

Αυτό είναι το θαυμάσιο και το μεγαλείο , ενώ ο Ιησούς ήταν ο Ίδιος ο Ένας και Μόνος Αληθινός Θεός φανερώθηκε με ομοίωμα σάρκας αμαρτίας. Η σάρκα του Ιησού ήταν από τον ουρανό , ήταν ο Λόγος που έγινε σάρκα. Έτσι ο  Άπειρος και Άχρονος Θεός ήρθε και μπήκε στο χρόνο και περιορίστηκε στα ανθρώπινα δεδομένα. Ενώ ο Ίδιος ήταν Η ΖΩΗ έπρεπε να φάει, να πιει, να ξεκουραστεί, να κοιμηθεί, να γελάσει, να κλάψει, να νηστέψει όπως όλοι οι άνθρωποι.

Κάθε άνθρωπος εκ φύσεως είναι φθαρτός και ρέπει προς την αμαρτία με αποτέλεσμα να στερείται της αιωνιότητας.

«Διά τούτο καθώς δι' ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον και διά της αμαρτίας ο θάνατος (από την αθανασία), και ούτω διήλθεν ο θάνατος (από την αιωνιότητα) εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον·» (Ρωμ. 5:12 [Βάμβας])

«επειδή πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού.» (Ρωμ. 3:23)

Ο Ιησούς ήταν ο Άνθρωπος εξ ουρανού και Πατέρας Του ήταν ο Ίδιος ο Θεός, Επομένως στη σάρκα Του δεν κληρονόμησε τη φθορά και τη ροπή προς την αμαρτία. Ο Διάβολος δεν είχε κανένα τόπο και καμιά εξουσία μέσα στο ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ.

«Δεν θα μιλήσω πολλά πλέον μαζί σας· επειδή, έρχεται ο άρχοντας τούτου τού κόσμου, και δεν έχει τίποτε μέσα σε μένα.» (Ιωάν. 14:30 [Φίλος])

Πειράστηκε κατά πάντα καθ' ομοιότητα ημών, όχι όμως από κληρονομικές έμφυτες επιθυμίες και αδυναμίες Του αλλά από τις εξωτερικές ανθρώπινες απιστίες, αμφιβολίες, σκληροκαρδίες και αμαρτίες.

Όπως οι Ισραηλίτες «επείρασαν» το Θεό στην έρημο έτσι οι Ιουδαίοι πείραξαν τον Ιησού, με τη διαφορά ότι τώρα ο Θεός υπέμεινε αυτούς τους  πειρασμούς φέρνοντας το Σώμα Του, την εικόνα Του, πάνω στο Σταυρό για χάρη όλων των ανθρώπων.

Ο Θεός όμως είναι «απείραστος κακών» και το πιο σημαντικό σε όσους πιστεύουν ότι ο Λόγος που είναι Θεός έγινε σάρκα θα πρέπει να θυμούνται και να σκέφτονται ότι δεν υπάρχει στο Θεό «αλλοίωση η σκιά μεταβολής». Δεν μπορεί το Θεϊκό Σώμα και Αίμα να γίνει χωμάτινο σώμα και Αίμα.

«Αλλά πρώτα [έρχεται] όχι το πνευματικό, αλλά το ψυχικό, έπειτα το πνευματικό. Ο πρώτος άνθρωπος [ήταν] από [τη] γη, χωματένιος, ο δεύτερος άνθρωπος [είναι] από [τον] ουρανό. Όποιος [ήταν] ο χωματένιος, τέτοιοι [είναι] και οι χωματένιοι, και όποιος [είναι] ο επουράνιος, τέτοιοι [θα είναι] και οι επουράνιοι.» (1Κορ. 15:46-48 [Μεταγλώττιση])

 «μηδεὶς πειραζόμενος λεγέτω ὅτι απὸ θεοῦ πειράζομαι· ὁ γὰρ θεὸς ἀπείραστός ἐστιν κακῶν, πειράζει δὲ αὐτὸς οὐδένα. ἕκαστος δὲ πειράζεται ὑπὸ τῆς ἰδίας ἐπιθυμίας ἐξελκόμενος καὶ δελεαζόμενος· εἶτα ἡ ἐπιθυμία συλλαβοῦσα τίκτει ἁμαρτίαν, ἡ δὲ ἁμαρτία ἀποτελεσθεῖσα ἀποκύει θάνατον. μὴ πλανᾶσθε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί.» (Ιακ. 1:13-16 [SBLGNT])

«Πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον είναι άνωθεν καταβαίνον από του Πατρός των φώτων, εις τον οποίον δεν υπάρχει αλλοίωσις ή σκιά μεταβολής.» (Ιάκ. 1:17)

Δεν αγοραστήκαμε με κοινό ανθρώπινο χοϊκό αίμα αλλά με το αίμα του Θεού της αιωνίου Διαθήκης

«προσέχετε ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ, ἐν ᾧ ὑμᾶς το Πνεύμα το Άγιον ἔθετο ἐπισκόπους, ποιμαίνειν τὴν ἐκκλησίαν του Θεού, ἣν περιεποιήσατο δια του αίματος του Ιδίου.» (Πράξ. 20:28 [SBLGNT])

«πόσῳ δοκεῖτε χείρονος ἀξιωθήσεται τιμωρίας ὁ τὸν υἱὸν τοῦ θεοῦ καταπατήσας, καὶ το αίμα της διαθήκης κοινόν ηγησάμενος ἐν ᾧ ἡγιάσθη, καὶ τὸ πνεῦμα τῆς χάριτος ἐνυβρίσας.» (Εβρ. 10:29 [SBLGNT])

Εδώ είναι το Μυστήριο. Ο Χριστός σαν άνθρωπος εξ ουρανού έγινε Μεσίτης  και Συμβολαιογράφος με το αίμα Του.

Το μυστήριο όμως συνεχίζεται. Για να ισχύει μια Διαθήκη θα πρέπει να προηγηθεί ο θάνατος  του Διαθέτη δηλαδή Αυτού που έκανε την διαθήκη. 

Ποιός έκανε την πρώτη αλλά και τη Δεύτερη Διαθήκη με το λαό Ισραήλ; 

Μήπως ο Ίδιος ο Θεός και Πατέρας δεν έκανε και τις δύο Διαθήκες, Παλαιά και Καινή; 

Άρα έπρεπε να πεθάνει ο Θεός. Ο Θεός όμως είναι Πνεύμα και δεν μπορεί να πεθάνει γι ' αυτό ετοίμασε σώμα και αίμα,  δηλαδή τον άνθρωπο εξ ουρανού, που ήρθε και πέθανε για τις αμαρτίες όλου του κόσμου.

«Χριστὸς δὲ παραγενόμενος ἀρχιερεὺς τῶν γενομένων ἀγαθῶν διὰ τῆς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς οὐ χειροποιήτου, τοῦτ’ ἔστιν οὐ ταύτης τῆς κτίσεως, οὐδὲ δι’ αἵματος τράγων καὶ μόσχων δια δε του Ιδίου αίματος, εἰσῆλθεν ἐφάπαξ εἰς τὰ ἅγια, αἰωνίαν λύτρωσιν εὑράμενος.» (Εβρ. 9:11-12 [SBLGNT])

«πόσῳ μᾶλλον ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ὃς διὰ πνεύματος αἰωνίου ἑαυτὸν προσήνεγκεν ἄμωμον τῷ θεῷ, καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ἡμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων εἰς τὸ λατρεύειν θεῷ ζῶντι.» (Εβρ. 9:14 [SBLGNT])

«Και γι’ αυτό είναι μεσίτης Καινούργιας Διαθήκης (δηλαδή ο Ιησούς), αφού έγινε ο θανατός Του  για απολύτρωση των παραβάσεων που αφορούν την Πρώτη Διαθήκη, ώστε να λάβουν οι καλεσμένοι την υπόσχεση της αιώνιας κληρονομιάς.

Γιατί όπου υπάρχει διαθήκη, για να εκτελεστεί, είναι ανάγκη να αναγγελθεί ο θάνατος του διαθέτη.

Γιατί [μια] διαθήκη [είναι] έγκυρη σε νεκρούς, επειδή ποτέ δεν ισχύει όταν ΖΕΙ Ο ΔΙΑΘΕΤΗΣ. Γι’ αυτό, ούτε η πρώτη [διαθήκη] έχει εγκαινιαστεί χωρίς αίμα.» (Εβρ. 9:15-18 [Μεταγλώττιση])

Η Δόξα του Κυρίου και Θεού φανερώθηκε

«Και η δόξα του Κυρίου θέλει φανερωθή και πάσα σαρξ ομού θέλει ιδεί· διότι το στόμα του Κυρίου ελάλησε.» (Ησ. 40: 5)

«Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος, καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν θεόν, καὶ θεὸς ἦν ὁ λόγος. οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν θεόν. πάντα δι’ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἕν. ὃ γέγονεν ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων· καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν.» (Ιωάν. 1:1-5 [SBLGNT])

«Καὶ ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας·» (Ιωάν. 1:14 [SBLGNT])

«Ξέρουμε όμως ότι Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ  έχει έρθει και μας έχει δώσει διάνοια, για να γνωρίζουμε ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ· και είμαστε μέσα ΣΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ, μέσα ΣΤΟΝ ΥΙΟ ΤΟΥ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ. ΑΥΤΟΣ είναι Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ και [η] ΖΩΗ [η] ΑΙΩΝΙΑ. Παιδάκια, φυλάξτε [τους] εαυτούς σας από τα είδωλα.» (1Ιωάν. 5:20-21 [Μεταγλώττιση])

 Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού και ειδωλολατρία.                                                                             

<< Επιστροφή στην Αρχική σελίδα