Τα αρχαία παρήλθεν, ιδού γέγονεν καινά
Συγγραφή: Ευάγγελος Δ. Κεπενές (Σεπτέμβριος 13, 2025, 11:52 πμ)
Όταν ο άνθρωπος έχει προεγκατεστημένη θρησκευτική πίστη δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι ο αφιονισμός που έχει υποστεί είναι στο κόκκινο. Εκλαμβάνει τους καινοδιαθηκικούς λόγους όχι ως την εκπλήρωση των προφητικών ρήσεων δια του Ιησού «τέλος του Νόμου ο Χριστός», «τα αρχαία παρήλθαν, ιδού, τα πάντα έγιναν νέα» αλλά ως εσαεί προσμονή μελλόντων.
Είκοσι αιώνες δεν είναι αρκετοί για τους θρησκευτικά αφιονισμένους για να καταλάβουν την αμεσότητα, σε σχέση με τον χρόνο εκπλήρωσης, που είχαν οι λόγοι του Ιησού όταν έλεγε στο εβραϊκό ακροατήριο:
«ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἥξει ταῦτα πάντα ἐπὶ τὴν γενεὰν ταύτην.» (Ματθ. 23:36)
Και πάλι: «οὕτως καὶ ὑμεῖς (οι σύγχρονοι του Ιησού) ὅταν ἴδητε ταῦτα γινόμενα, γινώσκετε ὅτι ἐγγύς ἐστιν ἐπὶ θύραις, Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ παρέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη μέχρις οὗ ταῦτα πάντα γένηται». (Μαρκ. 13:29-30)
Και πάλι ο Ιάκωβος λέει στους σύγχρονούς του: «Μακροθυμήσατε οὖν, ἀδελφοί, ἕως τῆς παρουσίας τοῦ κυρίου. ἰδοὺ ὁ γεωργὸς ἐκδέχεται τὸν τίμιον καρπὸν τῆς γῆς μακροθυμῶν ἐπ' αὐτῷ ἕως λάβῃ πρόϊμον καὶ ὄψιμον. μακροθυμήσατε καὶ ὑμεῖς, στηρίξατε τὰς καρδίας ὑμῶν, ότι η παρουσία του Κυρίου ήγγικεν (ήρθε, έφτασε). μὴ στενάζετε, ἀδελφοί, κατ' ἀλλήλων ἵνα μὴ κριθῆτε· Ιδού ο κριτής προ των θυρών έστηκεν.» (Ιάκ. 5:7)
Έστηκεν: Μέση φωνή, οριστική, παρακείμενος του Ίστημι ( = έχει στηθεί ή στάθηκε). Τα ρήματα που φανερώνουν ότι κάτι έχει γίνει και έχει τελειώσει είναι σε χρόνο παρακείμενο.
Ούτε εννοούν οι τοιούτοι την αμεσότητα της εκπλήρωσης των ρήσεων των Αποστόλων οι οποίοι λίγο πριν την επικείμενη κρίση του «αρνίου» επί των ασεβών εκ των Ιουδαίων και την καταστροφή του πεπερασμένου επίγειου Ναού, γεγονότα που επισφράγισαν το «τέλος (ολοκλήρωση) του Νόμου», προέτρεπαν ούτως:
«Λέγω δε τούτο, αδελφοί, ότι ο επίλοιπος καιρός είναι σύντομος, ώστε και οι έχοντες γυναίκας να ήναι ως μη έχοντες, και οι κλαίοντες ως μη κλαίοντες, και οι χαίροντες ως μη χαίροντες, και οι αγοράζοντες ως μη έχοντες κατοχήν, και οι μεταχειριζόμενοι τον κόσμον τούτον ως μηδόλως μεταχειριζόμενοι· διότι το σχήμα του κόσμου τούτου παρέρχεται. (Α’ Κορ. 7:29-31)
Ακόμα, χαμένοι στην άβυσσο της αυταπάτης των κομπάζουν και χαρακτηρίζουν την απλή νόηση του ευαγγελίου «ύμνο προς την ανθρώπινη λογική» αγνοώντας ότι αναφέρονται στην ‘φιλοσοφία’ η οποία πολλά κακά επέφερε στο άδολο ξεκάθαρο μήνυμα της «αίρεσης του Ιουδαϊσμού». Το ότι είναι έρμαια της ελληνοποίησης του χριστιανισμού από τους φιλόσοφους πατέρες που το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν η διάσωση του Ελληνισμού ουδόλως τους απασχολεί.
Το ότι οι τοιούτοι εμπαίζονται από τα θρησκευτικά συστήματα τα οποία έχουν αναπτύξει την θεωρία της καθυστέρησης της Παρουσίας του Κυρίου μετατρέποντας το «Ιδού έρχομαι ταχέως» που είπε ο Ιησούς στους σύγχρονούς Του τον πρώτο αιώνα ως αοριστολογία κάποιου «που πλανά τον όχλο» τους είναι αδιάφορο, παρ’ ότι οι Απόστολοι μετ’ επιτάσεως κήρυτταν «ἔτι γὰρ μικρὸν ὅσον ὅσον, ὁ ἐρχόμενος ἥξει καὶ ΟΥ χρονίσει·» (Εβρ. 10:37)
Ας γνωρίζουν οι τοιούτοι ότι το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού είναι αιώνιο, απλό και σοφίζει τους απλούς την καρδία, σοφίζει αυτούς που ερευνούν και χαίρονται στην αλήθεια Του. Επιστρέψατε λοιπόν στην απλότητα του λόγου και νοήσατε τα όσα εγράφησαν για τις έσχατες ημέρες του τυπολατρικού Ιουδαϊσμού και το τέλος της διακονίας του θανάτου. Ζούμε στον ατελεύτητο αιώνα της χάρης και της δωρεάς της αθανασίας για όσους λαμβάνουν τον Ιησού τον αληθινό Θεό και αιώνια ζωή.
«ὥστε εἴ τις ἐν Χριστῷ, καινὴ κτίσις· τὰ ἀρχαῖα παρῆλθεν, ἰδοὺ γέγονεν καινά·» (Β’ Κορ. 5:17)
Φεύγετε των θρησκειών, των σεκτών και των καταστατκών των. Οι θρησκείες και οι σέχτες εξελίσσονται. «Ο Ιησούς Χριστός είναι ο αυτός χθές και σήμερον και εις τους αιώνας.»
Χριστός η ζωή ημών