Τα Πρόβατα και τα Θηρία της γης, τα Ερπετά και τα Πετεινά του ουρανού

Τα Πρόβατα και τα Θηρία της γης, τα Ερπετά και τα Πετεινά του ουρανού

Συγγραφή: Ευάγγελος Δ. Κεπενές (Φεβρουάριος 13, 2022, 19:50)

Βιβλικοί ορισμοί 

Ισραήλ είναι το όνομα που έδωσε ο Θεός στον Ιακώβ (Γέν. 32:38). Ο Ιακώβ / Ισραήλ είχε 12 γιους και οι απόγονοί τους είναι συλλογικά γνωστοί ως «ο οίκος του Ισραήλ», «o οίκος του Ιακώβ», «το σπέρμα Ιακώβ», «oι φυλές του Ισραήλ», «ο Ισραήλ», «ο Ιακώβ», «οι υιοί του Ισραήλ», «οι Ισραηλίτες» (Ρωμ. 11:26. Ψαλμ. 14:7. Ησ. 2:5, 59:20. Αριθ. 23:7, 10).

Ο όρος πρόβατο / πρόβατα ταυτοποιεί τον οίκο Ισραήλ, ήταν ο λαός της βοσκής Του. (Ψαλ. 78:52, 74:1. Ματ. 15:24, 10:16. Ρωμ. 8:36. 1Πέτρ. 2:25. Μαρκ. 14:27. Εβρ. 13:20. Ιωάν. 21:17 κ.α.).

Τα λοιπά έθνη ταυτοποιούνται ως Θηρία, τετράποδα της γης, ερπετά και πετεινά (Ιερ. 50:17. Πράξ. 11:6)

Ο Θεός υποσχέθηκε σωτηρία για όλα τα Έθνη

«Καὶ διαθήσομαι αὐτοῖς (τα πρόβατα του Ισραήλ) ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ διαθήκην μετὰ τῶν θηρίων τοῦ ἀγροῦ καὶ μετὰ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ μετὰ τῶν ἑρπετῶν τῆς γῆς (τα Έθνη) καὶ τόξον καὶ ῥομφαίαν καὶ πόλεμον συντρίψω ἀπὸ τῆς γῆς καὶ κατοικιῶ σε ἐπ' ἐλπίδι καὶ μνηστεύσομαί σε ἐμαυτῷ εἰς τὸν αἰῶνα καὶ μνηστεύσομαί σε ἐμαυτῷ ἐν δικαιοσύνῃ καὶ ἐν κρίματι καὶ ἐν ἐλέει καὶ ἐν οἰκτιρμοῖς καὶ μνηστεύσομαί σε ἐμαυτῷ ἐν πίστει καὶ ἐπιγνώσῃ τὸν κύριον». (Ωσηέ 2:20-22, Ο΄)

Τα πρόβατα τα διασκόρπισε ο Θεός στα Έθνη

Οι δέκα επαναστατημένες φυλές ενάντια στην Ηνωμένη Μοναρχία του Ισραήλ, όπου βασίλευσαν διαδοχικά οι Σαούλ, Δαυίδ και Σολομών ίδρυσαν το βόρειο Βασίλειο του Ισραήλ που από τον ένατο (9ο) π.Χ. αιώνα όρισε ως πρωτεύουσά του την Σαμάρεια. Στον νότο η Φυλή του Ιούδα και του Βενιαμίν έμειναν πιστές στον Οίκο του Δαυίδ σχηματίζοντας το νότιο Βασίλειο του Ιούδα. Και οι δύο οίκοι μετά από αλλεπάλληλες εμφύλιες συγκρούσεις οδηγήθηκαν σε αιχμαλωσία οι μεν από τους Ασσύριους, οι δε από τους Βαβυλώνιους.                                                                                                                                     

«Ο Ισραήλ είναι πρόβατον πλανώμενον· λέοντες εκυνήγησαν αυτό· πρώτος ο βασιλεύς της Ασσυρίας κατέφαγεν αυτόν (το βόρειο βασίλειο του Ισραήλ)· και ύστερον ούτος ο Ναβουχοδονόσορ, ο βασιλεύς της Βαβυλώνος, κατεσύντριψε τα οστά αυτού (το νότιο βασίλειο του Ιούδα)». (Ιερ. 50:17)

«Παρέδωκας ημάς ως πρόβατα εις βρώσιν και εις τα έθνη διεσκόρπισας ημάς». (Ψαλμ. 44:11)

«Διά τι, Θεέ, απέρριψας ημάς διαπαντός; διά τι καπνίζει η οργή σου εναντίον των προβάτων της βοσκής σου;». (Ψαλμ. 74:1)

Ιησούς γεννήθηκε ενώ ίσχυε ο Νόμος

Ο Ιησούς, όπως μαρτυρούν οι γραφές, γεννήθηκε υπό Νόμο για να εξαγοράσει τους υπό τον Νόμο (τους Εβραίους) ώστε να λάβουν την υιοθεσία. Έγινε κατάρα υπέρ των Ισραηλιτών «επικατάρατος πας ο κρεμάμενος επί ξύλου» για να έρθει η ευλογία του Αβραάμ (η επαγγελία της αιώνιας ζωής) και στα λοιπά έθνη (Γαλ. 3:14). Έδρασε στις περιοχές της Ιουδαίας και στη Γαλιλαία, περιοχή βόρεια της Σαμάρειας «δεν απεστάλην ειμή στα πρόβατα τα απολωλότα του οίκου Ισραήλ» και δίδασκε μέσα στον Ναό και στις συναγωγές και σε ανοικτούς χώρους  εβραϊκών πόλεων και χωριών. Όλες οι συνομιλίες του Ιησού με τους Εβραίους αφορούσαν τον Νόμο, την ερμηνεία του και την εκπλήρωσή του. Έκλεξε Εβραίους Αποστόλους και οι πρώτοι μαθητές του (η απαρχή) ήταν Εβραίοι.

Ιησούς ο μέγας ποιμένας των προβάτων (Εβρ. 13:29)

«Και συ, Βηθλεέμ, γη Ιούδα, δεν είσαι ουδόλως ελαχίστη μεταξύ των ηγεμόνων του Ιούδα· διότι εκ σου θέλει εξέλθει ηγούμενος, όστις θέλει ποιμάνει τον λαόν μου τον Ισραήλ.» (Ματθ. 2:6)

Ο Μέγας ποιμένας των προβάτων Ιησούς απέστειλε τους δώδεκα Αποστόλους στα απολωλότα πρόβατα των δώδεκα (12) φυλών του Ισραήλ.

Ματθ. 10:5-6 “ Τούτους τοὺς δώδεκα ἀπέστειλεν ὁ Ἰησοῦς παραγγείλας αὐτοῖς λέγων· εἰς ὁδὸν ἐθνῶν μὴ ἀπέλθητε καὶ εἰς πόλιν Σαμαρειτῶν μὴ εἰσέλθητε· πορεύεσθε δὲ μᾶλλον πρὸς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ.| 

Τα διασκορπισμένα πρόβατα και οι υποσχέσεις σύναξης αυτών σε μία ποίμνη κάτω από έναν ποιμένα τον Ιησού

Δια του Ησαΐα είπε: «Και θέλει υψώσει σημαίαν εις τα ΕΘΝΗ, και θέλει συνάξει τους απερριμμένους του Ισραήλ (10 φυλές) και συναθροίσει τους διεσκορπισμένους του Ιούδα (2 φυλές) από των τεσσάρων γωνιών της γης.» (Ησ. 11:12)

«Διότι τάδε λέγει κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐκζητήσω τὰ πρόβατά μου καὶ ἐπισκέψομαι αὐτά ὥσπερ ζητεῖ ὁ ποιμὴν τὸ ποίμνιον αὐτοῦ ἐν ἡμέρᾳ ὅταν ᾖ γνόφος καὶ νεφέλη ἐν μέσῳ προβάτων διακεχωρισμένων οὕτως ἐκζητήσω τὰ πρόβατά μου καὶ ἀπελάσω αὐτὰ ἀπὸ παντὸς τόπου οὗ διεσπάρησαν ἐκεῖ ἐν ἡμέρᾳ νεφέλης καὶ γνόφου καὶ ἐξάξω αὐτοὺς ἐκ τῶν ἐθνῶν καὶ συνάξω αὐτοὺς ἀπὸ τῶν χωρῶν καὶ εἰσάξω αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν αὐτῶν καὶ βοσκήσω αὐτοὺς ἐπὶ τὰ ὄρη ισραηλ καὶ ἐν ταῖς φάραγξιν καὶ ἐν πάσῃ κατοικίᾳ τῆς γῆς». (Ιεζ. 34:11-13 Ο΄)

Ο Ιησούς είπε στους Εβραίους της Ιερουσαλήμ «Και άλλα πρόβατα έχω (τα διασκορπισμένα εκτός της Παλαιστίνης) τα οποία δεν είναι εκ της αυλής ταύτης και εκείνα πρέπει να συνάξω και θέλουσιν ακούσει την φωνήν μου  και θέλει γείνει μία ποίμνη, εις ποιμήν». (Ιωάν. 10:16)

«… καὶ ἐπιστραφήσῃ ἐπὶ κύριον τὸν θεόν σου καὶ ὑπακούσῃ τῆς φωνῆς αὐτοῦ κατὰ πάντα ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου. Καὶ ἰάσεται κύριος τὰς ἁμαρτίας σου καὶ ἐλεήσει σε (Καινή Διαθήκη) καὶ πάλιν συνάξει σε ἐκ πάντων τῶν ἐθνῶν εἰς οὓς διεσκόρπισέν σε κύριος ἐκεῖ ἐὰν ᾖ ἡ διασπορά σου ἀπ' ἄκρου τοῦ οὐρανοῦ ἕως ἄκρου τοῦ οὐρανοῦ ἐκεῖθεν συνάξει σε κύριος ὁ θεός σου καὶ ἐκεῖθεν λήμψεταί σε κύριος ὁ θεός σου». (Δευτ. 30:2-3 Ο΄)

Και δια του Ιερεμίου είπε: «Ιδού, έρχονται ημέραι, λέγει Κύριος, και θέλω συντελέσει  προς τον οίκον Ισραήλ και προς τον οίκον Ιούδα διαθήκην καινή […] διότι θέλω είσθαι ίλεως εις τας αδικίας αυτών και τας αμαρτίας αυτών και τας ανομίας αυτών δεν θέλω ενθυμείσθαι πλέον». (Ιερ. 31:31-3. Εβρ. 8:8-13)

Και δια του Ωσηέ είπε για το βόρειο βασίλειο του Ισραήλ του οποίου είχε παύσει την βασιλεία και τον είχε ονομάσει, παραβάλλοντάς τον με την Λο-ρουχαμά «ουκ ηλεημένη και ου λαός μου». Συνεχίζοντας ο Ωσηέ είπε: «Και θέλω σπείρει αυτήν δι' εμαυτόν επί της γής· και θέλω ελεήσει την ουκ ηλεημένην· και θέλω ειπεί προς τον ου λαόν μου, Λαός μου είσαι· και αυτοί θέλουσιν ειπεί, Θεός μου είσαι.» (Ωσ. 1:6, 9, 2:23)

Ωσ. 2:16 (2:18) “καὶ ἔσται ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ λέγει κύριος καλέσει με ὁ ἀνήρ μου καὶ οὐ καλέσει με ἔτι βααλιμ”

«Καὶ ἦν ὁ ἀριθμὸς τῶν υἱῶν ισραηλ ὡς ἡ ἄμμος τῆς θαλάσσης ἣ οὐκ ἐκμετρηθήσεται οὐδὲ ἐξαριθμηθήσεται καὶ ἔσται ἐν τῷ τόπῳ οὗ ἐρρέθη αὐτοῖς οὐ λαός μου ὑμεῖς ἐκεῖ κληθήσονται υἱοὶ θεοῦ ζῶντος καὶ συναχθήσονται οἱ υἱοὶ ιουδα καὶ οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ θήσονται ἑαυτοῖς ἀρχὴν μίαν (τον Χριστό Ιησού) καὶ ἀναβήσονται ἐκ τῆς γῆς ὅτι μεγάλη ἡ ἡμέρα τοῦ ιεζραέλ». (Ωσ. 1:10-11 Ο΄)

Το αυτό προφήτεψε και ο Καϊάφας «Εις δε τις εξ αυτών, ο Καϊάφας, όστις ήτο αρχιερεύς του ενιαυτού εκείνου, είπε προς αυτούς· Σεις δεν εξεύρετε τίποτε, ουδέ συλλογίζεσθε ότι μας συμφέρει να αποθάνη εις άνθρωπος υπέρ του λαού και να μη απολεσθή όλον το έθνος. Τούτο δε αφ' εαυτού δεν είπεν, αλλ' αρχιερεύς ων του ενιαυτού εκείνου προεφήτευσεν ότι έμελλεν ο Ιησούς να αποθάνη υπέρ του έθνους,  και ουχί μόνον υπέρ του έθνους, αλλά και διά να συνάξη εις εν τα τέκνα του Θεού τα διεσκορπισμένα.» (Ιωάν. 11:49-52)

Και ο Ιεζεκιήλ επίσης: Ιεζ. 37:21-22 «καὶ ἐρεῖς αὐτοῖς τάδε λέγει κύριος κύριος ἰδοὺ ἐγὼ λαμβάνω πάντα οἶκον ισραηλ ἐκ μέσου τῶν ἐθνῶν οὗ εἰσήλθοσαν ἐκεῖ καὶ συνάξω αὐτοὺς ἀπὸ πάντων τῶν περικύκλῳ αὐτῶν καὶ εἰσάξω αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν τοῦ ισραηλ καὶ δώσω αὐτοὺς εἰς ἔθνος ἓν ἐν τῇ γῇ μου καὶ ἐν τοῖς ὄρεσιν ισραηλ καὶ ἄρχων εἷς ἔσται αὐτῶν καὶ οὐκ ἔσονται ἔτι εἰς δύο ἔθνη οὐδὲ μὴ διαιρεθῶσιν οὐκέτι εἰς δύο βασιλείας.»

Οι υποσχέσεις αυτές στα βιβλία Ωσηέ και Ιεζεκιήλ εκπληρώθηκαν

Ο Πέτρος που είχε λάβει την εντολή «βόσκε τα αρνία μου» (δηλαδή τους Εβραίους), στην επιστολή του προς τους  ελεημένους Εβραίους της διασποράς, που ζούσαν μεταξύ των εθνών, επιβεβαιώνει την εκπλήρωση του (Ωσηέ κεφ. 1)

«Πέτρος, απόστολος Ιησού Χριστού, προς τους παρεπιδήμους τους διεσπαρμένους εις Πόντον, Γαλατίαν, Καππαδοκίαν, Ασίαν και Βιθυνίαν, εκλεκτούς κατά πρόγνωσιν Θεού Πατρός, διά του αγιασμού του Πνεύματος, εις υπακοήν και ραντισμόν του αίματος του Ιησού Χριστού […] οι ποτέ μη όντες λαός, τώρα δε λαός του Θεού, οι ποτέ μη ηλεημένοι, τώρα δε ελεηθέντες […] να έχητε καλήν την διαγωγήν σας μεταξύ των εθνών […] ». (Α΄ Πέτρ. 1:1-2, 2:10-12)

Και πάλι «Διότι υπήρχετε ως πρόβατα πλανώμενα, αλλά τώρα επεστράφητε εις τον ποιμένα και επίσκοπον των ψυχών σας». (Α΄ Πέτρ. 2:25)

Ο Ιάκωβος επίσης γράφει: «προς τας δώδεκα φυλάς τας διεσπαρμένας, χαίρειν» (Ιακ. 1:1, 18)

Στην ίδια γραμμή και ο απόστολος Παύλος

«Τι δε, αν ο Θεός, θέλων να δείξη την οργήν αυτού και να κάμη γνωστήν την δύναμιν αυτού, υπέφερε μετά πολλής μακροθυμίας σκεύη οργής κατεσκευασμένα εις απώλειαν, και διά να γνωστοποιήση τον πλούτον της δόξης αυτού επί σκεύη ελέους, τα οποία προητοίμασεν εις δόξαν, ημάς (τους Εβραίους) τους οποίους εκάλεσεν ουχί μόνον εκ των Ιουδαίων αλλά και εκ των εθνών; (Τους Εβραίους της διασποράς, τους κατοικούντας πέραν της Παλαιστίνης). Καθώς και εν τω Ωσηέ λέγει· Θέλω καλέσει λαόν μου τον ου λαόν μου, και ηγαπημένην την ουκ ηγαπημένην· και εν τω τόπω, όπου ερρέθη προς αυτούς, δεν είσθε λαός μου, εκεί θέλουσι καλεσθή υιοί Θεού ζώντος.» (Ρωμ. 9:22-26)

Συμπέρασμα

Ο Ιησούς, ο μέγας ποιμήν των προβάτων, έπρεπε πρώτα να μαζέψει τα διασκορπισμένα πρόβατα του Ισραήλ και μετά έστειλε τον απόστολο Παύλο στους Εθνικούς κατά σάρκα (τα θηρία), σε βασιλείς. (Πράξ. 10:11-14, Α’ Κορ. 15:8)

«Ιδόντες δε οι Ιουδαίοι τα πλήθη, επλήσθησαν φθόνου και ηναντιούντο εις τα υπό του Παύλου λεγόμενα, αντιλέγοντες και βλασφημούντες. Ο Παύλος δε και ο Βαρνάβας, λαλούντες μετά παρρησίας, είπον· Εις εσάς πρώτον ήτο αναγκαίον να λαληθή ο λόγος του Θεού· αλλ' επειδή απορρίπτετε αυτόν και δεν κρίνετε εαυτούς αξίους της αιωνίου ζωής, ιδού, στρεφόμεθα εις τα έθνη·» (Πράξ. 13:45-46)

«Είπε δε προς αυτόν ο Κύριος· Ύπαγε, διότι ούτος είναι σκεύος εκλογής εις εμέ, διά να βαστάση το όνομά μου ενώπιον εθνών και βασιλέων και των υιών Ισραήλ·» (Πράξ. 9:15)

«Διά τούτο ενθυμείσθε ότι σεις οι ποτέ εθνικοί κατά σάρκα, οι λεγόμενοι ακροβυστία υπό της λεγομένης περιτομής της χειροποιήτου εν τη σαρκί, ότι ήσθε εν τω καιρώ εκείνω χωρίς Χριστού, απηλλοτριωμένοι από της πολιτείας του Ισραήλ και ξένοι των διαθηκών της επαγγελίας, ελπίδα μη έχοντες και όντες εν τω κόσμω χωρίς Θεού. Τώρα όμως διά του Ιησού Χριστού σεις οι ποτέ όντες μακράν εγείνετε πλησίον διά του αίματος του Χριστού.

Διότι αυτός είναι η ειρήνη ημών, όστις έκαμε τα δύο εν και έλυσε το μεσότοιχον του φραγμού, καταργήσας την έχθραν εν τη σαρκί αυτού, τον νόμον των εντολών των εν τοις διατάγμασι, διά να κτίση εις εαυτόν τους δύο εις ένα νέον άνθρωπον, φέρων ειρήνην, και να συνδιαλλάξη αμφοτέρους εις εν σώμα προς τον Θεόν διά του σταυρού, θανατώσας δι' αυτού την έχθραν. Και ελθών εκήρυξεν ευαγγέλιον ειρήνης εις εσάς τους μακράν και εις τους πλησίον, διότι δι' αυτού έχομεν αμφότεροι την είσοδον προς τον Πατέρα δι' ενός Πνεύματος.» (Εφ. 2:11-18)

«Διότι όσοι είναι εξ έργων νόμου, υπό κατάραν είναι· επειδή είναι γεγραμμένον· Επικατάρατος πας όστις δεν εμμένει εν πάσι τοις γεγραμμένοις εν τω βιβλίω του νόμου, ώστε να πράξη αυτά. Ότι δε ουδείς δικαιούται διά του νόμου ενώπιον του Θεού, είναι φανερόν, διότι ο δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως, ο δε νόμος δεν είναι εκ πίστεως· αλλ' ο άνθρωπος ο πράττων αυτά θέλει ζήσει δι' αυτών. Ο Χριστός εξηγόρασεν ημάς (τους Εβραίους) εκ της κατάρας του νόμου, γενόμενος κατάρα υπέρ ημών· διότι είναι γεγραμμένον· Επικατάρατος πας ο κρεμάμενος επί ξύλου. Διά να έλθη εις τα έθνη η ευλογία του Αβραάμ διά Ιησού Χριστού, ώστε να λάβωμεν την επαγγελίαν του Πνεύματος διά της πίστεως.» (Γαλ. 3:10-14)

Φεύγετε των θρησκειών.

Χριστός η ζωή ημών

                                                                       ==================================================================

<< Επιστροφή στην Αρχική σελίδα